- bezwstydnik
- bezwstydnik {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIa, lm M. bezwstydnikicy {{/stl_8}}{{stl_7}}'osoba niemająca wstydu, zachowująca się nieskromnie, niemoralnie' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
bezwstydnik — m III, DB. a, N. bezwstydnikkiem; lm M. bezwstydnikicy, DB. ów pot. «człowiek bezwstydny, pozbawiony wstydu, skromności» … Słownik języka polskiego
bez- — 1. «przedrostek wyrazów pochodnych utworzonych od połączeń przyimka bez z rzeczownikiem w dopełniaczu» a) «tworzy przymiotniki z sufiksami owy, ny, y (po k, g: i) np. bezcelowy (od bez + celu), bezgotówkowy, bezksiężycowy; bezbłędny, beznadziejny … Słownik języka polskiego
zbereźnik — m III, DB. a, N. zbereźnikkiem; lm M. ci zbereźnikicy, te i, DB. ów przestarz. «łobuz, hultaj, bezwstydnik, rozpustnik» … Słownik języka polskiego